Voortraject
Voordat de Sluiskiltunnel er was, moest het wegverkeer gebruik maken van de brug van Sluiskil om het Kanaal van Gent naar Terneuzen over te steken. Hier ontstonden lange wachttijden voor het wegverkeer. Bovendien namen de scheepvaartbewegingen op het kanaal steeds verder toe. De brugopeningen zorgen voor lange wachttijden; de brug stond in het verleden gemiddeld vijf uur per dag open. Dit leidde tot extra kosten voor het wegverkeer en de scheepvaart. Het veroorzaakte bovendien economische schade. Ter indicatie: de wachttijd bij de brug zorgde in 2010 voor een economische kostenpost van circa € 5 miljoen. Daarnaast veroorzaakte het sluipverkeer, waaronder ook veel vrachtverkeer, onveilige situaties, hinder en milieuoverlast in de omliggende kernen.
Boormachine
In oktober 2010 wordt bekendgemaakt dat bouwcombinatie BAM-TBI (CBT) de Sluiskiltunnel gaat bouwen. Op 5 oktober 2011 wordt het officiële startsein voor de bouw gegeven.
Vervolgens start op 27 januari 2013 vanaf de oostkant van het Kanaal van Gent naar Terneuzen met het boorproces. Elke dag werd zo’n 10 meter tunnel gebouwd. Half mei was de eerste buis af. Eenmaal aan de overkant werd de boor gedemonteerd. De boorkop en het graafwiel werden over de brug van Sluiskil teruggebracht naar de startschacht. De volgwagens werden via de tunnel teruggetrokken. Aan de oostzijde is de boor opnieuw opgebouwd. Op 8 augustus ging tunnelboor ‘Boorbara’ van start met de aanleg van de zuidelijke buis. Op 1 november 2013 rondde zij deze klus af en kon de aannemer volop aan de slag met de afbouw van beide tunnelbuizen. Na een intensieve testperiode kon op 23 mei 2015 de Sluiskiltunnel opengesteld worden voor het verkeer.