Acht keer per jaar gaat Marijn van Anticimex samen met onze tunnelwacht Henk op pad voor een controleronde. Zij checken dan alle 150 lokdoosjes die onder andere te vinden zijn in de gebouwen van de Sluiskiltunnel, in de bermkasten op het tracé, op toerit Noord en Zuid en op het Tolplein.
“Als er aan het eten in een doosje is geknaagd, weten we of er op die plek ongedierte is geweest”, vertelt Marijn. “Als dat het geval is, gaan we sporen of keutels zoeken. Soms kan het best een klus zijn om te achterhalen waar ze vandaan komen. Zo zaten er een paar jaar geleden meerdere keren muizen in het plafond in de kantine. We hebben toen wat kleine gaten dichtgemaakt en sindsdien hebben we ze nooit meer gezien.”
Knagen aan kabels en leidingen
“Als ze aan kabels en leidingen gaan knagen, hebben we een groter probleem”, vult Henk aan. “We hebben een keer een storing gehad in een bermkast door een knaagdier. Dat willen we natuurlijk voorkomen. Daarom ruilen we op steeds meer plekken het lokdoosje in voor een doosje met klem. Dan hebben we het beestje namelijk gelijk te pakken en voorkomen we schade aan onze kabels.”
Gifvrij
Vroeger gebruikte de ongediertebestrijding gif om snel van knaagdieren af te zijn. Dat mag niet meer. “Wij werken geheel gifvrij, zegt Marijn. “Dit doen we ook vanwege het milieu. Stel, je legt ergens gif neer voor muizen en die muis wordt opgegeten door een vogel. Dat gif komt dan ook weer bij die vogel terecht en dat is zonde. Daarom werken we alleen met lokdoosjes en klemmen. Hierdoor weten we ook sneller of er daadwerkelijk beesten zitten.”
Als ratten in de val
Grote kans dat Henk en Marijn in de winter meer knaagdieren aantreffen bij een controle dan in de zomer. Als het kouder is, gaan muizen en ratten namelijk vaker op zoek naar eten. In de zomer komen ze wel aan hun trekken bij boeren op het land. Maar als de oogst weg is, zoeken ze hun maaltje ergens anders. Het laatste wat we willen, is een invasie van ratten op het Tolplein. Daarom hebben we twee zogenaamde rattenbakken (zie foto) staan op het plein. Aan elke kant één.
In de bak zitten zonnebloempitten. Zodra de rat naar binnen gaat en hij gaat eten, draait het bakje om en valt hij naar beneden in een speciaal goedje. Om de 6 weken leegt Marijn de bakken en regelmatig zitten er één of twee ratten in.
Herfst is spinnentijd
Naast muizen en ratten komt Marijn ook regelmatig voor een ander ongedierteklusje naar het Tolplein. Namelijk het spinvrij maken van de optische gordijnen (die de hoogte en lengte van een voertuig bepalen). “Als deze vol spinnen zitten, kan er een storing optreden met de sensoren. Daarom spuiten we de gordijnen aan de binnen- en buitenkant in met een speciale vloeistof. Hier gaan ze niet dood van, maar het oppervlakte wordt glad zodat de spinnen minder goed kunnen blijven zitten en dus een ander plekje zoeken. Dit werkt meestal een paar maanden en dan doen we het opnieuw.”
”Het allerleukste aan mijn werk is de afwisseling. De ene dag ben ik in een ziekenhuis en de andere dag sta ik op het Tolplein”, lacht Marijn. ”Daarnaast is het probleem bij elk bedrijf anders. Jullie hebben hier vooral muizen en ratten, maar een bakker heeft bijvoorbeeld meer last van motten, mieren en vliegen. Bij sommige bedrijven is het verplicht om ongediertebestrijding in te zetten”. “Bij ons is het niet verplicht”, vertelt Henk. “Maar we doen het al sinds de opening in 2003. Vooral omdat we willen voorkomen dat ze aan kabels en leidingen gaan knagen en dat er daardoor wat misgaat.”